Τερατώδης πρόοδος.

Η ελληνική μυθολογία αποτελεί ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Αυτές τις μέρες του μπλάβου Σεπτέμβρη, παρακολουθώντας την επική ελληνική πραγματικότητα, μου ‘ρθαν στο νου τα δύο τερατώδη ομηρικά όντα που προκαλούσαν τρόμο και φρίκη στους ναύτες του Οδυσσέα. Κατά μία παράδοση, τη Σκύλα τη βρήκε η συμφορά να χάσει όλα της τα παιδιά με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας της να γίνει παράλογος, φθονώντας την ευτυχία των άλλων μητέρων και γι’ αυτό άρπαζε τα παιδιά τους για να τα θανατώσει. Κάπως σαν τη μετανάστευση δηλαδή, που αρπάζει τα ελληνόπουλα.

Τις προάλες διάβαζα για τις Ελληνίδες νηπιαγωγούς που έφυγαν για τα ξένα. Πήγαν λέει στο Μόναχο, όπου εντυπωσιάστηκαν οι τοπικοί φορείς με το επίπεδο των γνώσεών τους σχετικά με την παιδαγωγική επιστήμη. Θα λαμβάνουν περίπου 2.600 ευρώ μηνιαίως. Μακριά από την πατρίδα τους αλλά αμοιβόμενες για το έργο τους και κυρίως έχοντας την αξιοπρέπειά τους ψηλά.

Μετά από λίγες ώρες, με αφορμή τις μειώσεις στους μισθούς των καθηγητών των Πανεπιστημίων, διέγνωσα τη βέβαια πρόθεσή τους να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Η αμοιβή τους ενδεχομένως να βρεθεί και κάτω από τα 1.000 ευρώ. Μια ζωή στα θρανία, με κόπους, έρευνα και διάβασμα, για να σε επιβραβεύσει με αυτόν το γενναιόδωρο τρόπο η χώρα σου. Γέμισαν, λένε, από Έλληνες ακαδημαϊκούς τα ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού.

Η σύγχρονη μετανάστευση των Ελλήνων έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτή των περασμένων δεκαετιών. Είναι ποιοτική μετανάστευση. Οι νέοι δεν φεύγουν για να απασχοληθούν ως λαντζιέρηδες σε εστιατόρια ούτε για να ξημεροβραδιάζονται σε εργοστάσια. Πάνε σε προορισμούς που θα ανταμείψουν την προσφορά τους. Που θα αναγνωρίσουν την επιστημονική τους κατάρτιση.

Η χώρα αδειάζει. Αφού υπηρετήσαμε το μοντέλο της ανταγωνιστικής οικονομίας, αφού προσκυνήσαμε την ελεύθερη μετακίνηση αγαθών και ανθρώπων ανά την Ε.Ε. ήταν αναμενόμενη η φυγή του πιο παραγωγικού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας προς άλλα μέρη. Και το ερώτημα είναι πώς θα επέλθει ανάπτυξη στον τόπο χωρίς τους ανθρώπους. Εκτός αν κάποιοι νομίζουν ότι πρόοδος σημαίνει ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών και άλλα τέτοια κουραφέξαλα.

Πλάι στη μετανάστευση, η ανεργία. Σαν άλλη Χάρυβδη. Ακόμα και αν θελήσεις να μείνεις στο καράβι που βυθίζεται, από πατριωτισμό ή από αφέλεια, η Ελλάς έχει φροντίσει να σε θέσει στο περιθώριο, έως ότου περάσει η λεγόμενη “ειδική περίοδος” των περικοπών, των μνημονίων, της ύφεσης. Μέχρι τότε, η στατιστική λέει πως χίλιοι άνθρωποι κάθε ημέρα χάνουν τη δουλειά τους. Μια χώρα χωρίς ανθρώπους ή με εξαθλιωμένους ανθρώπους. Το ίδιο κάνει.

Ο μύθος συνεχίζει λέγοντας πως οι σύντροφοι του Οδυσσέα, περνώντας από το στενό των Σειρήνων, το στενό της Σκύλας και της Χάρυβδης, έφτασαν αργότερα αποδεκατισμένοι στο νησί του Θεού Ήλιου. Κάτι σαν τους σύγχρονους Έλληνες που αγωνιούν για το δικό τους Ήλιο.

Φτάνοντάς τον αποδεκατισμένοι.