Πέρασες σαν σίφουνας από μπροστά μου. Μια ζωή αυτό κάνεις άλλωστε. Πάλι κρυβόσουν σαν χαμένη στης πόλης τα στενά, έτσι απλά γιατί γουστάρεις να τρέχεις χωρίς προορισμό. Τα μάγουλά σου έγιναν κόκκινα από το κρύο και το λαχανητό. Πέταξες το κασκόλ σου στα γρήγορα και…

Όλα ήταν κανονισμένα από την αρχή. Ήμασταν συνεπείς στο ραντεβού μας με τη μοίρα. Με τυλίξανε με μια κουβέρτα που ήταν μούσκεμα απ’ τη βροχή κι απ’ τα κύμματα και όλοι μαζί ανεβήκαμε στη σάπια βάρκα τής προσφυγιάς. Φύγαμε ένα βράδυ, στα κλεφτά, καθώς βροντές…

Είδαν πολλά τα μάτια μου. Βλέπεις, κοντεύω είκοσι χρόνια εδώ μέσα. Από την πρώτη στιγμή που με φέρανε, αντιλήφθηκα ότι θα έχω άπλετο χρόνο για να παρατηρώ τα άτομα και τις εκφράσεις τους. Ανέκαθεν μού άρεσε εξάλλου να εστιάζω στις ιδιαίτερες, αυθόρμητες μικρές στιγμές των…

Τις προάλλες κοντοστάθηκα έξω από ένα νεκροταφείο. Μου ‘κανε εντύπωση γιατί είχε μαζευτεί κόσμος πολύς, άντρες κυρίως, που είχανε σχεδόν όλοι τους μουστάκια σέρτικα, επιβλητικά, πλάι σε δόντια χρυσαφένια. Και σε κοιτούσαν με βλέμματα περίεργα, θολά, λες και το ένα τους το μάτι ήτανε κανονικό…