Ο ΛΟΓΟΣ ΕΧΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΕΧΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ // www.kakoskeimena.net
Άρθρα του/της Πάνος Μουχτερός
Πάει κάμποσος καιρός που δεν έχω τι να πω. Δηλαδή δεν είναι ότι δεν μιλάω, απλά οι λέξεις που χρησιμοποιώ στερούνται ουσίας τις περισσότερες φορές. Είναι εκφράσεις κενές, κούφιες, όπως ο αέρας ο κοπανιστός, είναι όπως τα φύλλα που τα παίρνει ο άνεμος πέρα, σαν…
Συνήθισα πια. Δεν μιλάμε άλλωστε για μια φάση που κρατάει μερικές ημέρες, μερικές εβδομάδες, μερικούς μήνες. Περάσανε κοντά πέντε χρόνια από τη στιγμή εκείνη που βρέθηκα στο σημείο που είμαι τώρα. Κι είναι φοβερό το πώς τελικά ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί και προσαρμόζεται σε καταστάσεις…
Είναι κάποιες στιγμές που ειλικρινά απορώ κι εγώ με τον εαυτό μου. Δεν ξέρω, ίσως φταίει αυτή η συνεχόμενη μονοτονία τριγύρω, θέλεις να βρεις να κάνεις κάτι που να σε εξιτάρει, να κινήσει λιγάκι την αδρεναλίνη στο αίμα σου, να ψαχτείς διαφορετικά. Να αποκτήσει ο…
Πάλι ξύπνησα με αυτό το χαρακτηριστικο κενό στο στομάχι. Δεν ξέρω τελικά αν είναι πείνα τούτο το περίεργο συναίσθημα που νιώθω ή μια γενικότερη στέρηση που εκτείνεται στο υπόλοιπο κορμί μου και σταδιακά με αγγίζει όπως η κρυάδα από το σβέρκο μέχρι τα νύχια. Πάει…
Είναι μεγάλο πράγμα να ξέρεις να διαπραγματεύεσαι. Να έχεις δηλαδή τον τρόπο για να παίρνεις αυτό που θέλεις, έστω κι αν θα πρέπει στην πορεία να κάνεις άλλοτε υποχωρήσεις κι άλλοτε υπερβάσεις από την αρχική σου θέση. Γι’ αυτό άλλωστε τη βαφτίσανε έτσι, με το…
Σπάνια χιόνιζε στη γειτονιά που μεγάλωσα. Τα άσπρα τοπία τα βλέπαμε μονάχα σε ταινίες και σε εικόνες παιδικών παραμυθιών, παρά στην πραγματικότητα. Κι είχα θυμάμαι μεγάλη περιέργεια για το πώς θα ήταν άραγε η αίσθηση να έχω στις χούφτες μου πολλές νιφάδες μαζεμένες, πως θα…
Ήταν μια εποχή αναστατωμένη. Για την ακρίβεια, είχαν από καιρό πάψει οι εποχές να είναι διαφορετικές, δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις το χειμώνα από το καλοκαίρι, την άνοιξη από το φθινόπωρο. Παντού ήταν λες κι επικρατούσε μια και μόνο εποχή, γεμάτη από εκείνα τα γκρίζα σύννεφα…
Πάλι ακούγονται αυτοί οι περίεργοι θόρυβοι μέσα στης νύχτας τη σιωπή. Κάτι συμβαίνει στο λεβητοστάσιο και δεν σου κρύβω ότι τρέμω από το φόβο μου. Ιδρώνουν τα χέρια μου, μήπως κι έχει προκύψει κάποια βλάβη και συμβεί καμιά επιπλοκή με το πετρέλαιο κι ανατιναχτούμε όλοι εδώ μέσα,…
Εκείνη η αέναη, νεκρική σιωπή που ανέκαθεν υπήρχε μέσα σε τούτο τον τάφο, έσπασε. Το πηχτό, παγωμένο χώμα που είχε γίνει ένα με τα μάτια και τα στήθη μας, άρχισε ξάφνου να πέφτει παραδίπλα από τα μάγουλά μας. Φάνηκαν τα πρόσωπά μας, τα λεπτομερώς ενδεδυμένα…
Όποιος έχει την ευλογία να γεννηθεί στην ιερή γη που λέγεται Ελλάδα, πέρα από τη μάνα του και τον πατέρα του, παίρνει απόφαση ότι, μεγαλώνοντας, θα συναντά ανά πολύ συχνά χρονικά διαστήματα κι από έναν παπά. Δεν σημαίνει ότι ο παπάς αυτός θα είναι πάντα…
