Το άγχος αποκοιμήθηκε.

Όταν επισκέπτεσαι το οποιοδήποτε μέρος από κοντά, έχεις τη δυνατότητα να εισπράξεις διάφορες λεπτομέρειες που δεν εντοπίζονται εύκολα στα ιστορικά βιβλία. Στην Κούβα οι γαργαλιστικές ιστορίες γύρω από την επανάσταση, τη λειτουργία του καθεστώτος, τη νοοτροπία ηγετών και άλλων πολιτικών προσώπων δίνουν και παίρνουν. Και στο τέλος όλα αυτά τα επεξεργάζεσαι στους ρυθμούς της τοπικής salsa που φαντάζει ως το ιδανικό ηχητικό υπόστρωμα, ενώ απολαμβάνεις τη δροσιά ενός cuba libre (ελεύθερη Κούβα).

Ακούς για τις δύο βασικές εποχές που διέπουν τη σύγχρονη ιστορία της χώρας, με κομβικό σημείο την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τη μετέπειτα “ειδική περίοδο” που φτάνει έως σήμερα. Στην πρώτη εποχή διαπιστώνεις εντυπωσιακή ανάπτυξη για τη χώρα. Βλέπεις έργα που στην Ελλάδα τα είδαμε μόνο ελέω Ολυμπιακών Αγώνων. Λ.χ. υποθαλάσσιες σήραγγες και εθνικές οδούς τριών λωρίδων σε κάθε ρεύμα κυκλοφορίας, που κατασκευάστηκαν το 1950 (!). Ακούς ότι στην πρώτη περίοδο η Κούβα διέθετε τις καλύτερες συγκοινωνίες όλης της Λατινικής Αμερικής, με λεωφορεία να περνούν από τις στάσεις ανά 5 λεπτά.

Κατόπιν μαθαίνεις ότι η οικονομία της χώρας έψαξε και εντόπισε εναλλακτικές πηγές εσόδων. Για παράδειγμα εξαιτίας του κορυφαίου ιατρικού συστήματος που διαθέτει, η χώρα εισπράττει σημαντικά ποσά από τον ιατρικό τουρισμό. Πρωτοποριακά νέα φάρμακα από τον καρκίνο έως τη χοληστερίνη και τη δερματολογία μετατρέπουν την Κούβα σε πόλο έλξης εκατομμυρίων ενδιαφερομένων. Επιπλέον εντυπωσιάζεσαι όταν ακούς πως η χώρα εξάγει περίπου 40.000 γιατρούς για ειδικές αποστολές σε ξένες χώρες, και στους οποίους απονέμει στέγη με την επιστροφή τους, ως ανταμοιβή, κάτι σαν ιατρικές κατοικίες!

Διεισδύοντας στην καρδιά της Αβάνας έχεις μπροστά σου ένα φωτεινό και ανθρωποκεντρικό σύστημα αποκέντρωσης. Κάθε γειτονιά, κάθε οικοδομικό τετράγωνο εκλέγει τη δική του επιτροπή. Ο επικεφαλής της επιτροπής ασχολείται με όλα τα τοπικά ζητήματα της γειτονιάς. Ένας άνεμος αλληλεγγύης σε διαπερνά όταν ακούς πως οι επιτροπές αυτές, μεταξύ άλλων, συλλέγουν χρήματα από τους κατοίκους της περιοχής με σκοπό την ενίσχυση των οικονομικά αδυνάτων, όπως λ.χ. των συνταξιούχων!

Πάμε στα εντελώς πρωτοποριακά τώρα. Στην Κούβα δεν χρησιμοποιούν χημικά και δακρυγόνα για να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις. Αντιθέτως, όταν επιχειρείται διαμαρτυρία κατά της κυβέρνησης εμφανίζονται άλλα σωματεία, λ.χ. των οικοδόμων, των υδραυλικών, οι οποίοι γιουχάρουν τους διαμαρτυρόμενους. Κατόπιν, βάζουν δυνατά τη μουσική και χορεύουν, γελοιοποιώντας έτσι τη διαδήλωση! Στη συνέχεια, εναντίον όσων διαμαρτυρήθηκαν εφαρμόζονται κοινωνικού τύπου κυρώσεις. Για παράδειγμα, στη γειτονιά σταματάνε να τους μιλάνε, στο σχολείο τα παιδιά τους γίνονται αποδέκτες κοροϊδευτικών πειραγμάτων ακόμα και από τη δασκάλα!

Πάντα η κυβέρνηση είχε μια προοδευτική αντιμετώπιση σε ζητήματα για τα οποία άλλες χώρες επιλέγουν συνήθως τη βία ως μέσο αντίδρασης. Για παράδειγμα, όταν ο Φιντέλ ξαπόστειλε τους μαφιόζους από τα καζίνο της Αβάνας, τα μετέτρεψε σε χοιροστάσια βάζοντας δηλαδή στη θέση τους γουρούνια (!) για τους απαραίτητους συμβολισμούς. Ή όταν η ανεπίσημη πρεσβεία των Η.Π.Α. ξεσήκωνε τον κουβανικό λαό με μια γιγαντοοθόνη, η κυβέρνηση τοποθέτησε μπροστά της 83 συνολικά τεράστιες μαύρες σημαίες και έτσι κανείς πλέον δεν μπορούσε να διακρίνει τα αμερικανικά συνθήματα.

Κάπου εκεί αναφάνηκε πάλι η τρομερή επιρροή που έχει ο ελληνικός παράγοντας στην Ιστορία. Αφότου λέει ο Τσε έγινε υπουργός της Κυβέρνησης επισκέφθηκε διάφορες χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα. Όντας λάτρης του διαβάσματος, εξέφρασε την έντονη επιθυμία να δει την Ακρόπολη από κοντά. Όταν έφτασε στο σημείο, τον ενημέρωσαν ότι ο φύλακας είχε σχολάσει και δεν μπορούσαν να του ανοίξουν για να δει το ιστορικό μνημείο. Ο Τσε τότε άρχισε να πηδά τα κάγκελα, όμως οι Έλληνες αξιωματούχοι τον εμπόδισαν με την αιτιολογία ότι “δεν επιτρέπεται κοτζάμ Υπουργός να πηδάτε κάγκελα”. Τελικά ο Τσε δεν είδε ποτέ την Ακρόπολη, γράφοντας για την αποκαρδιώτικη του αυτή εμπειρία και στα ημερολόγιά του. Φανταστείτε βέβαια να είχε η Μέρκελ σήμερα την ίδια επιθυμία τι θα γινόταν.

Της Μέρκελ το κάγκελο.