Τελευταία, ένα περίεργο πράγμα, πιάνω τον εαυτό μου να δακρύζει με το παραμικρό. Δεν ξέρω ειλικρινά πώς να το εξηγήσω. Θυμάμαι, μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν μετρημένες στα δάχτυλα οι φορές που μ’ έπαιρναν τα ζουμιά, ειδικά μετά τη δικαιολογημένα εύθραυστη κι ανεπιτήδευτη παιδική…

Τελικά μήπως η κρίση που ζούμε είναι μια ψευδαίσθηση; Μήπως είναι ένα πρόγραμμα υπολογιστή, ένα λογισμικό, κάτι σαν το Matrix, μέσα στο οποίο μπήκαμε από τη στιγμή που διαλέξαμε να πάρουμε το χάπι του μνημονίου; Κάτσε, γιατί τώρα που το σκέφτομαι, όλες αυτές οι ορδές…

Τα τελευταία τρία χρόνια, από την αποφράδα εκείνη ημέρα που ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας ανακοίνωνε από το Καστελόριζο την υπαγωγή τής Ελλάδος στο μηχανισμό στήριξης, οι άνθρωποι που ξυπνάνε το πρωί με ένα βάρος αυξήθηκαν δραματικά. Στη προσπάθειά μας να ελαφρύνουμε το βάρος αυτό,…

Πριν κάποια χρόνια η ένωση των λαών της Ευρώπης περνούσε μέσα από κριτήρια κατά βάση οικονομικά. Κατάργηση των συνόρων στις συναλλαγές, παύση των δασμών στην εισαγωγή προϊόντων, ελευθερία μετακίνησης κεφαλαίων και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Μετέπειτα, το “κοινό όραμα” έγινε ένα ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, με κατάργηση των…

Η έννοια του Κράτους στην Ελλάδα έχει κατ’ αρχήν αρνητική φόρτιση. Τούτο συνέβη γιατί κατά βάση το Κράτος ταυτίστηκε είτε με την κατάχρηση εξουσίας είτε με τη σπατάλη της δημόσιας περιουσίας είτε με το βόλεμα των ημετέρων. Θα μπορούσε κανείς να απαριθμήσει άπειρα παραδείγματα κακώς…

Στη χώρα ετούτη υπάρχουν στιγμές που η λεπτομέρεια της ελευθερίας τονίζεται. Να, σαν τώρα που ο ήλιος ξεγλιστράει μέσα απ’ τις γρίλιες και χαράσσει το όνομα της νέας ημέρας πάνω στην πλάτη σου. Και λίγο πιο πέρα, στο διαυγές πράσινο της πεδιάδας, στην οποία σου ‘ρχεται να…

Είναι πλέον προφανές ότι ξεμείναμε και από την τελευταία δόση λογικής. Δεν υπάρχει πια κανενός είδος φόρου που να μην έχει εφεύρει ή φανταστεί η ελληνική κυβέρνηση μέσα σε λίγους μόλις μήνες από την εκλογή της. Φόροι, φόροι, φόροι. Την ώρα που η χώρα βυθίζεται…