Αυτό ήταν. Μετά την αδυσώπητη, “ιστορικότερη όλων» εκλογική μάχη, που κράτησε κοντά δυο μήνες, μετά τον καταιγισμό πολιτικών αναλύσεων και πονημάτων, επανήλθε η ηρεμία στην καθημερινότητα του τόπου. Έπαυσαν τα πάνελ των ειδικών αναλυτών, των δημοσιογράφων-ανακριτών, των επαναλαμβανόμενων ερωτημάτων και διλημμάτων, που έψαχναν πολυστόχαστα οράματα…

Στην Ελλάδα ανέκαθεν τα εντονότερα κοινωνικά ρεύματα κινούνταν γύρω από δύο αντίπαλους πόλους. Φιλελεύθεροι-Εθνικόφρονες, Δημοκράτες-Βασιλικοί, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Ιστορικά, ο «διχασμός» αυτός οδήγησε σε τραγικά αδιέξοδα για τη χώρα, με αποκορύφωση τον Εμφύλιο Πόλεμο, διατηρήθηκε και διογκώθηκε μεταπολιτευτικά, εγκαθιδρύθηκε στα κοινωνικά στρώματα, με αποτέλεσμα οτιδήποτε πέραν…

Έχουμε συνηθίσει να αποθεώνεται το δεξί χέρι ως το δυνατότερο άκρο του ανθρώπινου σώματος, με τους αριστερόχειρες να αποτελούν τη μειοψηφία. Εν γένει, στους περισσότερους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας και συμπεριφοράς η δεξιά κατεύθυνση λογίζεται ως η «ορθότερη», η «γούρικη», η πιο «αποδοτική». Πόσο συχνά…

Και ξαφνικά έγινε κοινό μυστικό. Το έβλεπες στη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις του κόσμου. Λες κι έψαχναν ένα «αποκούμπι» άμυνας απέναντι στην αδηφάγο και ανεξέλεγκτη κρίση. Πρώτα οι «αγανακτισμένοι». Μετά, προσωπικότητες του πνευματικού και ακαδημαϊκού περιβάλλοντος που βγήκαν μπροστά. Όλοι μαζί στην αναζήτηση ενός νέου…