{ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΧΕΙ ΔΥΝΑΜΗ & Η ΔΥΝΑΜΗ ΕΧΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ // www.kakoskeimena.net // www.kakoskeimena.com }
Posts tagged ‘Μνημόνιο’
Πάει κάμποσος καιρός που δεν έχω τι να πω. Δηλαδή δεν είναι ότι δεν μιλάω, απλά οι λέξεις που χρησιμοποιώ στερούνται ουσίας τις περισσότερες φορές. Είναι εκφράσεις κενές, κούφιες, όπως ο αέρας ο κοπανιστός, είναι όπως τα φύλλα που τα παίρνει ο άνεμος πέρα, σαν…
Συνήθισα πια. Δεν μιλάμε άλλωστε για μια φάση που κρατάει μερικές ημέρες, μερικές εβδομάδες, μερικούς μήνες. Περάσανε κοντά πέντε χρόνια από τη στιγμή εκείνη που βρέθηκα στο σημείο που είμαι τώρα. Κι είναι φοβερό το πώς τελικά ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί και προσαρμόζεται σε καταστάσεις…
Είναι μεγάλο πράγμα να ξέρεις να διαπραγματεύεσαι. Να έχεις δηλαδή τον τρόπο για να παίρνεις αυτό που θέλεις, έστω κι αν θα πρέπει στην πορεία να κάνεις άλλοτε υποχωρήσεις κι άλλοτε υπερβάσεις από την αρχική σου θέση. Γι’ αυτό άλλωστε τη βαφτίσανε έτσι, με το…
«Χρόνια πολλά! Χριστός Ανέστη! Αληθώς! Γύρνα τώρα εσύ. Μύτη με μύτη. Κώλο με κώλο. Κέρδισα!». Δεν έχει σημασία το ότι κατά την περίοδο των ημερών του Πάσχα όλα επαναλαμβάνονται με σχεδόν μαθηματική ακρίβεια, τόσο που φτάνεις σε σημείο να μην ξεχωρίζεις αν μιλάμε για το…
“432. 433. 434. 435. 436. Ελάτε.” Άντε να τελειώνει πια αυτή η ατέλειωτη ουρά, γεμάτη από ανθρώπους τσαλακωμένους, όπως όλα αυτά τα κουπόνια που βάζουν και βγάζουν συνεχώς από τις τσέπες τους. Είναι περίεργο πάντως όταν αναβοσβήνουν οι ηλεκτρονικοί αριθμοί και κανένας δεν εμφανίζεται, τη…
Να σου πω την αλήθεια, κουράστηκα. Από μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου με μια βαλίτσα στο χέρι, καθώς αλλάζουμε συνεχώς μέρη, σπίτια, φίλους, αγάπες, γειτονιές. Το έχουμε στην οικογένεια αυτό το συνήθειο. Λες και ανέκαθεν γουστάραμε κατά βάθος τη διαρκή μετάβαση από τόπο σε τόπο.…
Ρε μάγκα, κάθε φορά που έρχονται παρελάσεις, προβληματίζομαι κάπως. Νιώθω συναισθήματα αντικρουόμενα, περίεργα. Από μικρός το έχω αυτό. Αν μπουκάρεις μέσα στο δωμάτιό μου και ψάξεις κρυφά μέσα στα συρτάρια θα βρεις φωτογραφίες με εμένα να κάνω παρέλαση σε όλες τις φάσεις, από το νηπιαγωγείο…
Για ‘μένα, είναι εντελώς λάθος αυτή η άποψη που έχει ο πολύς ο κόσμος για τα γουρούνια. Για έναν περίεργο λόγο, η κοινωνία όταν θέλει να μιλήσει για ανθρώπους βρόμικους, άξεστους, χωρίς τρόπους, φέρνει για παράδειγμα τα συμπαθητικά αυτά ζωάκια. Πως είσαι έτσι ρε, λες και…
“Ωρα γεννήσεως: 07:36 πρωινή”. Σ’ αυτό το παιδικό μου το βιβλιάριο καταγράφονται όλα. Το πρώτο μου χαμόγελο. Τα πρώτα μου εμβόλια. Η πρώτη φορά που άναρθρες λεξούλες βγήκαν από το στόμα μου. Το μελί χρώμα των ματιών μου. Πρώτα και πάνω απ’ όλα όμως, σημειώνεται…
Το περίμενα, σου λέω. Από μικρό παιδάκι ήξερα ότι κάπως έτσι θα γίνει. Σαν από προαίσθηση, λες και ήταν ένα αυθόρμητο ένστικτο, δεν ξέρω πως να το πω, αλλά απροειδοποίητα, σχεδόν από το πουθενά, ειδικά κατά τις στιγμές εκείνες που η παιδική μου ευτυχία κορυφωνόταν,…
