Προχτές, καθώς έξω λυσσομανούσε ο αέρας και τα παραθυρόφυλλα χτυπάγανε αλαφιασμένα το ντουβάρι, απόκαμα κι αποκοιμήθηκα. Κι ενώ ο νους τρεμόπαιζε ανάμεσα στ΄ αληθινό και το ψεύτικο, είδα όνειρο. Όνειρο βαρύ, από εκείνα που ορκίζεσαι ότι δεν είναι όνειρα, ότι τα ζεις, τα αναπνέεις, τα ψηλαφίζεις.…

Τα τελευταία τρία χρόνια, από την αποφράδα εκείνη ημέρα που ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας ανακοίνωνε από το Καστελόριζο την υπαγωγή τής Ελλάδος στο μηχανισμό στήριξης, οι άνθρωποι που ξυπνάνε το πρωί με ένα βάρος αυξήθηκαν δραματικά. Στη προσπάθειά μας να ελαφρύνουμε το βάρος αυτό,…

Πριν κάποια χρόνια η ένωση των λαών της Ευρώπης περνούσε μέσα από κριτήρια κατά βάση οικονομικά. Κατάργηση των συνόρων στις συναλλαγές, παύση των δασμών στην εισαγωγή προϊόντων, ελευθερία μετακίνησης κεφαλαίων και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Μετέπειτα, το “κοινό όραμα” έγινε ένα ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, με κατάργηση των…

Η χώρα μου έχει δώσει ιστορικές μάχες όχι μόνο για τη δημοκρατία αλλά κυρίως για την ελευθερία που δίνει νόημα στη δημοκρατία. Ελευθερία λόγου, έκφρασης, διαφωνίας, αυτοπροσδιορισμού εν τέλει. Μέχρι χτες θεωρούσαμε αδιανόητο ορισμένες από αυτές τις ελευθερίες να περιορίζονται, να αμφισβητούνται. Ειδικότερα όταν η…

Η έννοια του Κράτους στην Ελλάδα έχει κατ’ αρχήν αρνητική φόρτιση. Τούτο συνέβη γιατί κατά βάση το Κράτος ταυτίστηκε είτε με την κατάχρηση εξουσίας είτε με τη σπατάλη της δημόσιας περιουσίας είτε με το βόλεμα των ημετέρων. Θα μπορούσε κανείς να απαριθμήσει άπειρα παραδείγματα κακώς…

Στη χώρα ετούτη υπάρχουν στιγμές που η λεπτομέρεια της ελευθερίας τονίζεται. Να, σαν τώρα που ο ήλιος ξεγλιστράει μέσα απ’ τις γρίλιες και χαράσσει το όνομα της νέας ημέρας πάνω στην πλάτη σου. Και λίγο πιο πέρα, στο διαυγές πράσινο της πεδιάδας, στην οποία σου ‘ρχεται να…

Είναι πλέον προφανές ότι ξεμείναμε και από την τελευταία δόση λογικής. Δεν υπάρχει πια κανενός είδος φόρου που να μην έχει εφεύρει ή φανταστεί η ελληνική κυβέρνηση μέσα σε λίγους μόλις μήνες από την εκλογή της. Φόροι, φόροι, φόροι. Την ώρα που η χώρα βυθίζεται…

Με αφορμή τα παστίτσια των ημερών, αναρωτιέσαι τελικά αν πένεται πιο πολύ το στομάχι ή το πνεύμα μας. Μείναμε πίσω, με τα δανεισμένα τζιπ, τα πολυτελή πατώματα, το ενυδρείο που λαχταρούσες και στο πήρα με την κάρτα που κάλυψε άλλες δύο προηγούμενες. Από το όνειρο…