{ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΧΕΙ ΔΥΝΑΜΗ & Η ΔΥΝΑΜΗ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΗΣ // www.kakoskeimena.net // www.kakoskeimena.com }
Posts from the ‘Υγεία’ category
Πάλι κλείσανε όλοι τις πόρτες και τα παράθυρα με σχεδόν ταυτόχρονο κρότο. Από τότε που εμφανίστηκε εκείνο το αλλόκοτο παιδί, οι κάτοικοι εδώ συμπεριφέρονται λες και βρίσκονται σε κάποια μεγάλη φυλακή, όπως όταν οι φρουροί διπλοκλειδώνουνε τα κελιά την ίδια ακριβώς στιγμή, μετά και τον…
Ναι; 15900 εκεί; Θα σας μιλάω ψιθιριστά, αν δεν έχετε πρόβλημα. Ναι, μην ανησυχείτε, θα σας τα προφέρω αργά και καθαρά για να μπορέσετε να καταγράψετε λέξη-λέξη όσα θα σας μεταφέρω. Ξέρω, ίσως σάς φαίνεται φαιδρό όλο αυτό αλλά είναι πολύ πιθανό εδώ μέσα να…
Λέω σήμερα να αφήσω όπως είναι τα πιάτα στο τραπέζι, έτσι, με μπουκιές ανολοκλήρωτες, παρατημένες στη ρουτίνα αυτής τής επαναλαμβανόμενης καθημερινότητας. Το ποτήρι ας μείνει εκεί, με τα σημάδια πάνω του από τα θολά χείλη και την προσπάθειά τους να ξεδιψάσουν. Τα μαχαιροπήρουνα εξαντλημένα κι…
Ξάφνου βρέθηκα να ξυπνάω ξαπλωμένος κουλουριαστά στη μέση από το πουθενά. Ένιωθα τα κόκαλά μου να με πονάνε τόσο, όσο ήταν αρκετό για να νιώσω εκείνη τη χαρακτηριστική γλυκιά εξάντληση, όπως τότε που έτρεχα λαχανιασμένος από κάθε λογής άθλημα κι έπεφτα με μιας να ξεκουραστώ…
Από την πρώτη στιγμή που θυμάμαι να έχω αναμνήσεις από τούτο τον παράξενο πλανήτη, είχα την αίσθηση ότι έπασχα από κάποια ανεξήγητη ασθένεια. Ήμουν ευαίσθητος κι εύθραυστος μαζί, λύγιζα κι έπεφτα με το παραμικρό, γι’ αυτό και τις περισσότερες φορές με βρίσκανε οι φίλοι μου…
Στο εξοχικό μας περάσαμε τα καλύτερά μας χρόνια. Οι αισθήσεις λειτουργούσαν ανέκαθεν διαφορετικά εκεί· σίγουρα αλλιώτικα πολύ από όσα συναισθανόμασταν στην πόλη και τους στεγνούς, άνυδρους τοίχους της. Ήταν λες και τα φρούτα, τα φαγητά, τα λαχανικά άφηναν άλλο αποτύπωμα πάνω στη γλώσσα σου. Ήταν…
Είναι μεγάλο πράγμα να ξέρεις να διαπραγματεύεσαι. Να έχεις δηλαδή τον τρόπο για να παίρνεις αυτό που θέλεις, έστω κι αν θα πρέπει στην πορεία να κάνεις άλλοτε υποχωρήσεις κι άλλοτε υπερβάσεις από την αρχική σου θέση. Γι’ αυτό άλλωστε τη βαφτίσανε έτσι, με το…
Ήταν μια εποχή αναστατωμένη. Για την ακρίβεια, είχαν από καιρό πάψει οι εποχές να είναι διαφορετικές, δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις το χειμώνα από το καλοκαίρι, την άνοιξη από το φθινόπωρο. Παντού ήταν λες κι επικρατούσε μια και μόνο εποχή, γεμάτη από εκείνα τα γκρίζα σύννεφα…
Πολύ με εκνευρίζει όταν προσπαθώ να πληκτρολογήσω μερικές αράδες από φράσεις που πρέπει επειγόντως να διατυπωθούν, να αποθηκευτούν και να εκτυπωθούν εγκαίρως, αλλά τα δάκτυλά μου ιδρώνουν και γλιστράνε και πατάνε άλλα πλήκτρα από αυτά που θέλω να πατήσω. Ένα περίεργο πράγμα, είναι κάποιες τέτοιες…
Πολύ μου άρεσε το παλιό μας αυτοκίνητο, το “σαραβαλάκι” μας, όπως συνηθίζαμε να το λέμε. Μπορεί να μην είχε τις ανέσεις που διαθέτουν όλα τα σύγχρονα οχήματα, να μην είχε αυτόματο air condition που ενεργοποιείται μόνο από το πόσο καυτή ή ψυχρή είναι η ανάσα…
Τα Κακώς Κείμενα 