Τα Κακώς Κείμενα
{ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΧΕΙ ΔΥΝΑΜΗ & Η ΔΥΝΑΜΗ ΕΧΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ // www.kakoskeimena.net // www.kakoskeimena.com }
  • ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤO BLOG
  • ΤΑ ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΑ στο Facebook

Posts from the ‘Παιδεία’ category

Πάλι κλείσανε όλοι τις πόρτες και τα παράθυρα με σχεδόν ταυτόχρονο κρότο. Από τότε που εμφανίστηκε εκείνο το αλλόκοτο παιδί, οι κάτοικοι εδώ συμπεριφέρονται λες και βρίσκονται σε κάποια μεγάλη φυλακή, όπως όταν οι φρουροί διπλοκλειδώνουνε τα κελιά την ίδια ακριβώς στιγμή, μετά και τον…

Το άρρωστο παιδί

02/01/2021

Ποιος είναι τελικά πιο δυνατός σε αυτόν τον πλανήτη, σε αυτήν τη συνοικία; Γιατί να έχει η μάνα τού συμμαθητή ακριβότερα ρούχα από τη φαμίλια μου; Πως θα ηρεμήσω τον θυμό που νιώθω για όλα τα ευνοημένα μπάσταρδα τριγύρω; Το να μην κάνω τα μαθήματά…

7 θανάσιμα ερωτήματα

20/12/2020
2

Σχόλια

Ξάφνου βρέθηκα να ξυπνάω ξαπλωμένος κουλουριαστά στη μέση από το πουθενά. Ένιωθα τα κόκαλά μου να με πονάνε τόσο, όσο ήταν αρκετό για να νιώσω εκείνη τη χαρακτηριστική γλυκιά εξάντληση, όπως τότε που έτρεχα λαχανιασμένος από κάθε λογής άθλημα κι έπεφτα με μιας να ξεκουραστώ…

Ο Ιός, ο Μονογενής

15/03/2020
14

Σχόλια

Είναι απολαυστικό να μπορείς να ελίσσεσαι, δίχως τις περισσότερες φορές να παίρνουν οι άλλοι χαμπάρι ότι έχεις διανύσει μια διαδρομή που ξεκινά από το σπίτι τους το ίδιο, καταλήγοντας μέχρι το σβέρκο τους. Με έξυπνες, σχεδόν περιπαικτικές κινήσεις, καταφέρνεις κι εισβάλλεις όπου σχεδόν επιθυμήσεις, περνάς…

Ο γυμνοσάλιαγκας

09/11/2019

Από την πρώτη στιγμή που θυμάμαι να έχω αναμνήσεις από τούτο τον παράξενο πλανήτη, είχα την αίσθηση ότι έπασχα από κάποια ανεξήγητη ασθένεια. Ήμουν ευαίσθητος κι εύθραυστος μαζί, λύγιζα κι έπεφτα με το παραμικρό, γι’ αυτό και τις περισσότερες φορές με βρίσκανε οι φίλοι μου…

Αίμα και Ζάκρυα

04/01/2019
7

Σχόλια

Άσε με να περάσω, ρε καραγκιοζάκο. Περνάς στ’ αλήθεια τον εαυτό σου για τόσο έξυπνο, ώστε να νομίζεις ότι μπορείς να με εμποδίσεις και να μη γίνει τελικά αυτό που έχω εγώ στο δαιμόνιο μυαλό μου; Και, στην τελική, αυτή ακριβώς η αλήθεια είναι κάτι…

Δαιμόνιος Ρεπόρτερ

05/08/2018

Στο εξοχικό μας περάσαμε τα καλύτερά μας χρόνια. Οι αισθήσεις λειτουργούσαν ανέκαθεν διαφορετικά εκεί· σίγουρα αλλιώτικα πολύ από όσα συναισθανόμασταν στην πόλη και τους στεγνούς, άνυδρους τοίχους της. Ήταν λες και τα φρούτα, τα φαγητά, τα λαχανικά άφηναν άλλο αποτύπωμα πάνω στη γλώσσα σου. Ήταν…

Φλεγόμενα Μάτια

29/07/2018
4

Σχόλια

Είναι κάποιες στιγμές που ειλικρινά απορώ κι εγώ με τον εαυτό μου. Δεν ξέρω, ίσως φταίει αυτή η συνεχόμενη μονοτονία τριγύρω, θέλεις να βρεις να κάνεις κάτι που να σε εξιτάρει, να κινήσει λιγάκι την αδρεναλίνη στο αίμα σου, να ψαχτείς διαφορετικά. Να αποκτήσει ο…

Έντιμος Κανιβαλισμός

12/06/2015
6

Σχόλια

Πάλι ξύπνησα με αυτό το χαρακτηριστικο κενό στο στομάχι. Δεν ξέρω τελικά αν είναι πείνα τούτο το περίεργο συναίσθημα που νιώθω ή μια γενικότερη στέρηση που εκτείνεται στο υπόλοιπο κορμί μου και σταδιακά με αγγίζει όπως η κρυάδα από το σβέρκο μέχρι τα νύχια. Πάει…

Άντρες που κλαίνε

07/03/2015
27

Σχόλια

Είναι μεγάλο πράγμα να ξέρεις να διαπραγματεύεσαι. Να έχεις δηλαδή τον τρόπο για να παίρνεις αυτό που θέλεις, έστω κι αν θα πρέπει στην πορεία να κάνεις άλλοτε υποχωρήσεις κι άλλοτε υπερβάσεις από την αρχική σου θέση. Γι’ αυτό άλλωστε τη βαφτίσανε έτσι, με το…

Οι 50 αποχρώσεις της διαπραγμάτευσης

14/02/2015
8

Σχόλια

Παλιότερα

There is no heaven, without a hell

Blog στο WordPress.com.

  • Follow Ακολουθείτε
    • Τα Κακώς Κείμενα
    • Μαζί με 371 ακόμα followers
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • Τα Κακώς Κείμενα
    • Προσαρμογή
    • Follow Ακολουθείτε
    • Δημιουργία λογαριασμού
    • Σύνδεση
    • Αναφορά περιεχομένου
    • View site in Reader
    • Manage subscriptions
    • Σύμπτυξη μπάρας
 

Φόρτωση σχόλιων...